المطالب الرجبیة2 / آمادگی براى ادراک اسرار...

رجب ماه ولایت، و شعبان شهر رسول الله، و رمضان شهر الله است.

و اهل‏ ولایت‏ در آغاز شهر ولایت آماده براى ادراک اسرار شهرالله

به خصوص لیله مبارکه قدر می ‏شوند.

علامه حسن زاده آملی دامت برکاته
رساله نور علی نور
صفحه34

المطالب الرجبیه 1 / مواظب دعا کردن هامون باشیم

بسم الله ....
مواظب دعا کردن هامون باشیم!!!!!!!
البته منظورم اینه که بفهمیم که تو دعاهامون چی می گیم!

این ماه،ماه دعاست
و زمینه های استجابت فراهم تره توی این ماه

یکی از دعاهای این ماه دعای یامن ارجوه لکل خیر می باشد
یکی از درخواست های ما توی این دعا اینه که میگیم: اعطنی بمسئلتی ایاک جمیع خیرالدنیا و جمیع خیر الاخرة

اگه یه سری به زیارت جامعه کبیره بندازیم میبینیم که اونجا می گیم:
«اِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ اَوَّلَهُ وَ اَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْویهُ وَ مُنْتَهاهُ؛ هرجا که نامی از خیر ونیکویی باشد، شما اولِ خیر و ریشه آن و فرعِ آن و معدن آن و مبدأ و منتهای آن می باشید».

یعنی ما توی این ماه که ماه امیرالمومنین علیه السلام هست درخواست رسیدن به اهل بیت علیهم السلام را می کنیم
و این ماه برای رسیدن به این خواسته زمان مناسبی است

پس بسم الله.....

بهاریه 1 / بهار جان

یکی از کارهای قرآن تصحیح نگرش انسان نسبت به خدا ، انسان و عالم هستی است

در بسیاری موارد نگرش و دید ما نسبت به هستی اشتباه است

مثلا آنچه از ما نیست از خودمان می دانیم و آنچه از ماست به آن توجه نداریم

یکی از آن موارد نگرش ما به بهار و طبیعت است

قرآن کریم آنچه بر روی زمین است را زینت زمین می داند : إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْض زِینَة لَهَا

الان بهار طبیعت است نه بهار ما

ما برای فرا رسیدن بهار طبیعت خوشحالیم در حالی که از بهار جان خود غافلیم

به آنچه از ما نیست خوشحالیم

آنچه بهار جان انسان هاست امام معصوم و انسان کامل است

ما خویش را باید در معرض و اتصال با بهار جان ها قرار بدهیم تا مردگی های زمستان گونه جان ما به برکت گرمای وجود امام جانی دوباره یافته و به حیات طیبه زنده شود

السلام علی ربیع الانام و نضرة الایام

آیا فاطمه پاره تن رسول خداست؟

معنای این روایت که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «فاطمه بضعة منی» چیست؟

پاسخ: 

یعنی اینکه حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله، حضرت فاطمه سلام الله علیها را بخشی از وجود خود و شعاعی از وجود خود و شخصیت خود معرفی کرده است. 

 

در بسیاری از جاها این روایت را به این عبارت که فاطمه پاره تن من است ترجمه می‌کنند. این ترجمه، ترجمه بسیار نارسا بلکه غلط است. رسول الله صلی الله علیه و آله این سخن را راجع به علی بن ابی طالب علیه السلام هم فرمود. آیا می توان آنرا هم به پاره تن ترجمه کرد؟ 

سود دنیا و آخرت

َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم ‏:

 مَنْ‏ أَرَادَ التَّوَکُّلَ‏ عَلَى‏ اللَّهِ‏ تَعَالَى فَلْیُحِبَّ أَهْلَ بَیْتِی

وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَنْجُوَ مِنَ عذاب القبر فَلْیُحِبَّ أَهْلَ بَیْتِی

وَ مَنْ أَرَادَ الْحِکْمَةَ فَلْیُحِبَّ أَهْلَ بَیْتِی‏ 

وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَدْخُلَ‏  الْجَنَّةَ بِغَیْرِ حِسَابٍ فَلْیُحِبَّ أَهْلَ بَیْتِی

فَوَ اللَّهِ مَا أَحَبَّهُمْ ‏أَحَدٌ إِلَّا رَبِحَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة

هر که خواهان توکل کردن به خداست پس باید اهل بیت مرا دوست بدارد

و هر که خواهان رستن از عذاب قبر است ، پس باید اهل بیت مرا دوست بدارد

و هر که خواهان حکمت است ، پس باید اهل بیت مرا دوست بدارد

و هر که می خواهد بی حساب به بهشت رود ، پس باید اهل بیت مرا دوست بدارد

چرا که - به خدا قسم - هیچ کس آنان را دوست نداشت مگر این که دنیا و آخرت را به سود برد.

منبع : اهل بیت علیهم السلام در قرآن و حدیث /672

مولف : حضرت آیت الله محمدی ری شهری

پ.ن :

1- محبت اهل بیت علیهم السلام گوارای وجودتان

2- در معنایی که در کتاب شده بود کمی تصرف از جانب بنده صورت گرفته است

3- در متن عربی روایت تأمل کنید که بسیار شیرین است

چرا حضرت با آوردن کاغذ و قلم مخالفت کردند؟

در مطلب قبلی گفته شد:

وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله در بستر بودند فرمودند:

أُتونی بِدَواةٍ و قرطاس أَکتُبْ لَکمُ کتاباً لَن تَضِلُّوا بَعَدهٌ اَبَداً.

قلم و کاغذ بیاورید تا (وصیت) نامه ای برای شما بنویسم که بعد از من هرگز گمراه نشوید.

در این بین آن شخص گفت :

إنَّ النیی غَلبَهُ الوَجَعُ و عنِدَکم کتابُ اللهِ؛ حَسْبُنا کتابُ الله

تمسک به قرآن بدون عترت امکان ندارد

امیرالمومنین ، امام علی علیه السلام ، عِدل قرآن است . بلکه حقیقتش متحد با تمام حقیقت قرآن است و این دو از هم امتیاز ندارند .

علی ترجمان القرآن است .

قرآن وجود کتبی و عترت علیهم السلام وجود عینی قرآن هستند . یعنی قرآن و عترت در یک منزلت هستند .

چرا مواعظ بزرگان کمتر در ما اثر می کند؟

برای پاسخ گویی به سوال فوق خوب است نظری به روایتی از امام جواد علیه السلام بیندازیم و در ادامه به نقل کلامی از شهید مطهری بپردازیم:

قال الجواد بن الرضا علیه السلام:
 الْمُؤْمِنُ یَحْتَاجُ إِلَى تَوْفِیقٍ مِنَ اللَّهِ وَ وَاعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُه‏

امیرالمؤمنین مى‏ فرماید: مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ واعِظاً مِنْ نَفْسِهِ لَمْ یَنْفَعْهُ مَوْعِظَةُ غَیْرِهِ

هر کسى که خداوند در درونش براى او واعظى از خودش براى خودش قرار ندهد، موعظه دیگران در او اثر نمى ‏کند.

یعنى شما اگر خیال مى‏ کنى که پاى موعظه دیگران بنشینى و بهره ببرى، اشتباه مى‏ کنى.