بعضى مواقع در عصر روزهاى جمعه احساس کسالت و افسردگى مى کنید
زیرا در عصرهاى جمعه از یک طرف راه انس با عالم غیب بیشتر فراهم است و روح ما آن را احساس مى کند
و از طرف دیگر از آن غافلیم و خود را مشغول زندگى دنیایى کرده ایم. به طورى که روح از یک طرف احساس مى کند باید در عالم دیگرى به سر ببرد و دلش در حال و هواى آنجاست ولى از طرف دیگر ما آن را مشغول بازىهاى دنیایى کرده ایم و در نتیجه از جاى اصلى اش که حضور در عالم غیب است محروم شده است.
ما با توجه بیش از حد به بدن، خود را آماده نکرده ایم تا در عصر جمعه با عالم غیب و امام زمانمان انس بگیریم و به همین جهت در خود احساس ناراحتى مى کنیم،
در حالى که اگر در طول هفته مراقبتها و مواظبتهاى لازم را انجام مى دادیم و روح خود را براى انس با عالم غیب و معنویت آماده مى کردیم، نه تنها عصر جمعه برایمان غمناک نبود، بلکه نسبت به سایر روزها از آرامش و نشاط بیشترى برخوردار مى شدیم به طورى که احساس مى کردیم در تنهایى عصر جمعه به گمشده ى خود دست یافته ایم...
جوان و انتخاب بزرگ ص57
استاد طاهرزاده
