آدمی در اسراف نباید دست خود را باز بگذارد :
(...وَلَا تَبْسُطْهَا کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا )
و از روی بخل نباید دستان خود را ببندد :
(وَلَا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِکَ )(سوره اسراء/29)
و آنگاه که در مسیر سخاوت قرار گرفت اگر چون کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام همه مال خود را نیز ببخشد ، شایسته و سزاوار است...
📓رحیق مختوم
جلد17 صفحه 340
عالی.تشکر