القای توحید با اشاره ای ولایی

امام عسکری(سلام الله علیه) درباره ی توحید توصیه های زیادی دارند. ابن‌الربیع شیبانی می‌گوید من در اهواز با فردی ثنوی که قائل به دو مبدأ بود مناظره‌ای کردم [و] غباری از آن مناظره در قلبم نشست.

البته هر کس حق هر مناظره و جدالی را ندارد!؛ اگر کسی در فن مناظره و جدال ماهر نباشد احیاناً غبارآلود خواهد شد، چون شبهه زود نفوذ می‌کند [زیرا] وساوس و دسائس نفْس از درون، شبهه را حمایت می‌کنند [و] شیطان از بیرون شبهه را تقویت می‌کند [لذا] اگر فرد مناظره‌کننده ای قوی در فن جدال و مناظره نباشد، غبار مناظره بر قلب او می‌نشیند؛ خواه سخن بگوید یا نگوید غبارآلود خواهد شد، این است که یا انسان باید در این رشته کارآمد باشد و یا ساکت، ابن‌الربیع شیبانی می‌گوید از مناظره با آن مرد ثنوی در اهواز قلبم غبارآلود شد [و] چیزی در قلبم قرار گرفت.

وارد سُرّ من رأی شدم دیدم امام یازدهم(سلام الله علیه) به سمت موکبی حرکت می‌کند؛ انجمن و محفل و جماعتی به انتظار امام یازدهم بودند که حضرت به آن طرف حرکت کند؛ من سر راه نشسته بودم [و] دم در شخصی نشسته بودم، وقتی امام یازدهم(سلام الله علیه) به من رسید، «اَشارَ بِسبّابََتِهِ اَحَدٌ اَحَدٌ فَوَحِّدهُ» ـ سبابه همین انگشت سبابه است ـ با سبابه‌اش اشاره کرده و فرمودند: احد احد؛ یعنی خدا هیچ شریکی ندارد، «فَسَقَطتُ مغشیاً علیَّ» ؛ من مدهوشانه افتادم؛ آن‌ حضرت چنان درس توحید به من داد که من مدهوش شدم.

آیت الله جوادی آملی