راهکارهای ترک گناه در کلام نورانی اهل بیت(علیهم السلام) چیست؟
روایتی پر فروغ از امام حسن عسکری(علیه السلام)
یکی از بیانات امام یازدهم، حسن بن علی(علیهما السلام) که استاد علاّمه طباطبایی(رضوان الله تعالی علیه) آن را بسیار پرفروغ و روشن و از غُرَر احادیث میدانستند این است که فرمودند:
آیت الله مصباح یزدی دامت برکاته:
یکی از فضلا از مرحوم علامه طباطبایی رضوان الله علیه سؤال کرد:
چه کنم تا در نماز حضور قلب داشته باشم؟
مرحوم علامه در جواب فرمودند: "کم حرف بزن."
اگر انسان بخواهد حواسش تمرکز یابد
و دلش تنها متوجه خدا و محبوبش باشد،
باید کم حرف بزند،
وقتی زیاد حرف میزند توجهاش به این سو و آن سو جلب میگردد
و پراکنده خاطر گشته، نمیتواند توجهاش را متمرکز سازد.
پس دوستان خدا با سکوت ملازمند،
چرا که دلشان پیوسته متوجه اوست
و اگر بخواهند حرف بزنند توجه شان پراکنده میگردد.
(راهیان کوی دوست/266)
تو خیابون داشتم میرفتم
چشمم افتاد به پشت یک کامیون
یه جمله نوشته بود که توجه ام را به خودش جلب کرد
نوشته بود:
تا شب نروی روز به جایی نرسی
یاد یک روایت از وجود نازنین امام حسن عسکری علیه السلام افتادم:
الوصول الی الله سفر لایدرک الا بامتطاء اللیل
رسیدن به خدا سفری است که جز با بهره گرفتن از شب درک نمی شود
آیت الله بهجت رحمت الله علیه:
ائمه علیهم السلام دعاها را در اختیار ما گذاشته اند تا را ما غرق در نور ببینند
خدا می داند همین عبادت های ساده و مختصر اگر از اهلش صادر شود، چه اثرها دارد.
اگر انسان تکالیفش را رعایت کند از فرشته بالاتر است
و دیگر نباید غصه بخورد
نقش رهبران الهی در درمان بیماری های روحی و اخلاقی چیست؟
بیشتر بیماری های جسمی با درد همراه است
و شخص مریض ازبیماری
خویش آگاه می شود؛
ولی بیماری های
اخلاقی و روحی این گونه نیست
و آگاه نبودن از مرض
های اخلاقی، خودْ بیماری دیگری است.
رهبران الهی با نهی
از منکر و یادآوری کیفر الهی، به عضو بیمار انسان فشار می آورند
تا او از بیماری خویش
آگاه شود و در درمان آن بکوشد؛
ولی بیماری که از
یادآوری مرض خودمی رنجد،
طبیب را دشمن خویش می
پندارد
و این رنجش نیز نوعی
بیماری اخلاقی است؛
زیرا پزشک باید عضو
دردمند را نشان دهد
و در صورت لزوم، آن
را قطع کند تا دیگر اعضا سالم بمانند.