کشکولک من

یک نکته از هزاران: نکته نکته هایی از این طرف و آن طرف

یک نکته از هزاران: نکته نکته هایی از این طرف و آن طرف

کشکولک من

هر اولی را پایانی است
مهم این است که چگونه آغازت را به پایان برسانی
اگر با هوالاول و الاخر ،در ظاهر و باطنت همراه باشی
امید عاقبت به خیری در تو میباشد
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
بحق محمد و آله الطاهرین

این یک کُشَیکَل میباشد (یعنی مُصغَّر کشکول یا تو بگو همان کشکولک)
یکی از سنت های علمای گذشته ما نوشتن کشکول بوده است
که شاید معروفترین آن ها کشکول جناب شیخ بهایی علیه الرحمه است
در کشکول بیشتر سخنان و نکات زیبایی که از این طرف و آن طرف به دست می آمده نوشته می شده است
و کمتر در آن ها نوشته های خود صاحب کشکول وجود دارد
در این کشکولک هم سعی بر آن است که نوشته های بنده حتی الامکان وجود نداشته باشد
و نوشته های خود را در وبلاگی دیگر بارگذاری خواهم کرد

خدایا! ما بندگان ضعیف هستیم، ما بندگانی هستیم که هیچ نداریم، ما هیچیم و هرچه هست تویی.

ما اگر چنانچه خلاف می‌کنیم نادانیم، تو بر ما ببخش.

تو ما را به این ماه مبارک رمضان وارد کن به طوری که با رضای تو وارد بشویم در او.

خدایا! تو ما را لیاقت بده که در این مهمانی که از ما کردی به‌طور شایسته وارد بشویم.


بیانات حضرت امام خمینی رحمه‌الله در دیدار نمایندگان مجلس - ۹ خرداد ۱۳۶۳

خوشه چین

آیت الله جوادی آملی:

انسان آن قدرت را دارد که گذشته از اینکه خود را نورانی کند زمان و زمین خود را هم نورانی کند، این‌طور نیست که انسان تابع زمان خود باشد یا تابع سرزمین خود باشد. افراد عادی در هر زمینی که زندگی می‌کنند، زمینی فکر می‌کنند و تابع سنّت آن سرزمین‌ هستند یا در هر عصر و زمانی که به سر می‌برند در رَهن همان زمان میباشند؛ امّا افراد میانی و برجسته می‌توانند آن زمین خودشان، چه خانه‌, محلّه‌، روستا و شهرشان و چه کشور و قارّه‌شان را نورانی کنند، این سرزمین را انسان می‌تواند نورانی کند و اگر در یک زمان و عصری به سر می‌برد، افراد عادی تابع سنّت آن عصر میباشند، ولی مردان میانی ـ چه رسد به مردان اوحدی ـ اینها می‌توانند عصر خودشان را نورانی کنند. بیانی از وجود نورانی پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیّة و الثناء) رسیده است که فرمود شما بکوشید خانه‌ و آن محلّی که زندگی می‌کنید را نورانی کنید: «نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآن‏». به این فکر نباشید که خانه آن مکان و آن زمین شما را روشن کند، شما آن زمین را روشن کنید. زمین در برابر انسان اصل نیست، زمان در برابر انسان اصل نیست؛ این متمکّن است که مکان را شرف می‌دهد و این متزمّن است که آن زمان را حیثیت می‌بخشد. فرمود شما می‌توانید خانه‌ خود را روشن کنید

خوشه چین

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی:

سلاح انسان همانطور که در دعای کمیل آمده است بکاء و گریه است:«و سلاحه البکاء»
اگر این سلاح را از دست داد دیگر سوء عاقبت در انتظار اوست اما اگر از دست نداد می‌ تواند امیدوار باشد.

این ناله و گریه بهترین سرمایه انسان در برابر خداوند است.

با دعا خیلی از مسائل حل می ‌شود، همانطور که بسیاری از امراض جسمی و فلج جسمی حل می‌شود؛ امراض مربوط به عقل و عقل عملی و فلج عقل عملی نیز حل می‌ شود.

بسیار از فضیل‌های دزد بودند که با دعا و سلاح گریه مرض‌های عقل عملی ‌شان حل شد.
مگر نبودند بسیاری از بت پرستان که در صدر اسلام به اباذر و مقداد تبدیل شدند؟! به هر حال این‌ها سابقه بت پرستی داشتند.
پس می ‌شود به واسطه راهنمایی انبیاء، انسان‌های بت پرست به بالاترین درجات برسند.

 گریه، ناله و دعا سهم اساسی در این تغییر و شفای عقل عملی دارد.

درس تفسیر سورۀ زمر04/09/93

خوشه چین

یکی از کتاب های دوست داشتنی برای من و بسیاری دیگه کتاب خاک های نرم کوشک میباشد

دیروز بعد از مدتها رفتم سراغ کتاب ٬چشمم به نوشته ای که اول کتاب نوشته بودم افتاد :

هو

کتابی تکراری و باز تکراری و باز تکراری
البته در هر تکراری تازه تر از تازه تری میرسد
تازه هایی همراه با شوق و غم در وجود من
غمی از سر شرمساری
شرمسار از دوری...
هر بار خواندن غمگین ترم می کند و خجالت زده تر

خوشه چین

فیلسوف بزرگ جناب ملاصدرای شیرازی می فرمود:

چون یک قسمت از گناهان نتیجه پرخوری و شکم پر است ، باید در صرف غذا امساک کرد.

لذا در پرهیز از خوردن غذای زیاد سرمشق دیگران بود و در یک شبانه روز یک وعده غذا می خورد و همواره این شعر سعدی را زمزمه می کرد:

اندرون از طعام خالی دار

تا در آن نور معرفت بینی

.............................

سیمای فرزانگان/453

خوشه چین

بسم الله الرحمن الرحیم

اما بعد:

آدمی آن جاست که همت اوست

جنگ ملاصدرا صفحه288


خوشه چین

شیخ سعدالدین حموى سوار بود و به رودخانه اى رسید و اسب از آب نمى گذشت ، امر کردند که آب را تیره ساختند و به گل آلوده کردند و اسب در حال بگذشت فرمود:

تا خود را مى دید از این وادى عبور نمى توانست کرد

علامه حسن زاده آملی    

هزار و یک نکته ، ج 1 و 2، ص 311

خوشه چین

عبدالله بن موسى بن جعفر علیه السلام گوید: 

((از پدرم پرسیدم که آیا چون بنده اراده گناه یا کار نیک کند، دو ملک از آن خبر یابند؟

فرمود: آیا بوى خوب و بوى مستراح یکى است ؟!

گفتم : خیر!

فرمود: چون بنده اراده کار نیک کند، نفسش ‍ خوشبو بیرون آید. پس فرشته جانب راست ، فرشته جانب چپ را گوید: برخیز (و برو) که او همت به کار نیک بسته است . و چون به آن عمل اقدام کند، زبانش ‍ قلم او شود و آب دهانش ، مرکّب ، و آن را برایش بنویسد،

و چون اراده گناه کند، نفسش بدبو بیرون آید. پس فرشته جانب چپ ، جانب راست را گوید: باز ایست که او همت به گناه بسته است ، و چون گناه را به انجام رساند، زبانش قلم او شود و آب دهانش مرکّبش ، و گناه را بر او بنویسد

خوشه چین