وَ عَنْ أَبِی عِبْدِ اللَّهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ، أَنَّهُ قَالَ:
الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ کَالْجَسَدِ الْوَاحِدِ،
إِذَا اشْتَکَى شَیْءٌ مِنْهُ وُجِدَ [أَلَمُ] ذَلِکَ فِی سَائِرِ جَسَدِهِ،
لِانَّ أَرْوَاحَهُمْ مِنْ رُوحِ اللَّهِ تَعَالَى،
وَ إِنَّ رُوحَ الْمُؤْمِنِ لَأَشَدُّ اتِّصَالًا بِرُوحِ اللَّهِ مِنِ اتِّصَالِ [شُعَاعِ] الشَّمْسِ بِهَا
از امام صادق عَلَیْهِ السَّلَامُ (نقل شده است که) فرمود:
مؤمن برادر مؤمن است همچون یک جسم،
هر گاه یکى از اعضاى بدن ناراحتى پیدا کند به تمام اعضا و اجزا سرایت نموده،
به جهت آنکه ارواح مؤمنین از روح خداوند متعال بر گرفته شده است؛
همانا اتصال و ارتباط ارواح مؤمنین با روح خداوند قوى و محکمتر است از اتصال نور شعاع خورشید نسبت به خورشید.
---------
منبع :مومن کیست؟ وظیفه اش چیست؟ / ترجمه المؤمن، ص: 75
نیز بنگرید: میزان الحکمه جلد 1 باب اخوت