این شعر«ها علی بشر کیف بشر» واقعاً شعر عجیب ، زیبا و دلنشین و پر معنایی است. این شعر مال ملامهر علی تبریزی متخلص به فدوی است. اهل تبریز بوده و خیلی طبعش لطیف است و اشعار زیادی هم دارد؛ مخصوصاً این شعر که در تاریخ مدیحه سرایی آقا امیرالمومنین(علیه السلام) ماندگار شده است:
وقتی در تاریخ پر فراز و نشیب عالم تشیع بنگریم خواهیم دید که دشمنان کمر به قطع این شجره طیبه بستند
بعضی از این برهه ها ، قطعات حساسی از تاریخ است که ائمه اطهار علیهم السلام مأمور به سکوت بودند
در این زمان ها که این بزرگواران در غربت و غیبت به سر می بردند عَلَم شیعه و مرجع پاسخگویی به سوالات و مشکلات چند بانوی مجللّه بوده اند :
در زمان غربت امیرالمومنین علیه السلام (بعد از شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم) آن کس که درخت اسلام شیعی را زنده نگه داشت حضرت ام ابیها فاطمه زهرا سلام الله علیها بودند
در ایام غربت امام سجاد علیه السلام (بعد از شهادت امام حسین علیه السلام) قافله سالار کاروان شیعه حضرت زینب سلام الله علیها بودند
در دوران غربت و غیبت امام کاظم علیه السلام جوابگوی سوالات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها بودند به گونه ای که در واکنش به پاسخگویی ایشان به سوالات مردم پدر بزرگوارشان فرمودند فداها ابوها
و نیز در آغازین سالهای دوران غیبت صغرای حضرت بقیت الله ارواحنا فداه آن کس که مرجع جوابگویی به سوالات مردم قرار گرفت جده حضرت بقیت الله ارواحنا فداه یعنی همسر بزرگوار امام هادی علیه السلام و مادر عالمه امام حسن عسکری علیه السلام بودند
سلام بر امامان شیعه و مادران بزرگوار آنها
و سلام بر حضرت خدیجه کبرا
سلام الله علیهم اجمعین
یکی از بالاترین اوصاف پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله که خود ایشان در توصیف خود بیان نموده اند این جمله است:
اوتیت جوامع الکلم
به من جوامع کلم بخشیده شده است
در توضیح این جمله فقط یک اشاره:
هر یک از مخلوقات الهی، کلمه هستند...
آن کس که ز کوی آشنایی است
داند که متاع ما کجایی است
رزقنا الله التفهم و التفهیم
آیت الله جوادی آملی
سرچشمه هدایت ج۱ ص ۲۱۶(با تلخیص)