...میرود

چقدر این شعر با این ساعات آخر ماه مبارک تناسب داره:

ای ساربان آهسته ران کآرام جانم میرود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

بهانه ای که ندارم...

برای امام رضا علیه السلام

تویی بهانه ام اما بهانه ای که ندارم
گذاشتم سر خود را به شانه ای که ندارم

تمام عمر کشاندی مرا به سوی نگاهت
تمام عمر به سوی نشانه ای که ندارم

چگونه حرف دلم را به چشم هات بگویم
قصیده ای که نگفتم، ترانه ای که ندارم

مرا رها کن و بگذار در قفس بنشینم
که دلخوشم به همین آب و دانه ای که ندارم

(البته نمیدونم شعر از کیه)

نیمه شب

تا یافت جان من خبر ذوق نیمه شب

صد ملک نیم روز به یک جو نمی خرم

ناقوس چه می گوید؟ (حرفهای ناقوس و ایمان آوردن راهب مسیحی)

حرفهای ناقوس و ایمان آوردن راهب مسیحی

عن الحارث بن اعور أنه قال:

 بَیْنَمَا أَنَا أَسِیرُ مَعَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِی الْحِیرَةِ إِذَا بِدَیْرَانِیٍّ یَضْرِبُ النَّاقُوسَ

قَالَ فَقَالَ عَلِیٌّ علیه السلام : یَا حَارِثُ أَ تَدْرِی مَا یَقُولُ هَذَا النَّاقُوسُ

قُلْتُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ ابْنُ عَمِّ رَسُولِهِ أَعْلَمُ

قَالَ إِنَّهُ یَضْرِبُ مَثَلَ الدُّنْیَا وَ خَرَابِهَا وَ یَقُولُ :

لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ

حَقّاً حَقّاً صِدْقاً صِدْقاً

إِنَّ الدُّنْیَا [قَدْ] غَرَّتْنَا

وَ شَغَلَتْنَا وَ اسْتَهْوَتْنَا

ای دل نگفتمت نرو...

دست خودم که نیست ، شده تنگِ مرقدش
"ای دل نگفتمت نرو..." این هم پیامدش

حالا تمامِ روز و شبم را گرفته است
فکر وصال صحن گوهرشاد مشهدش

نشاید که نامت نهند آدمی...(تضمینی بسیار زیبا از شعر مشهور سعدی)

بنی آدم اعضای یکدیگرند
همه یک به یک نوکر حیدرند

همان ها که بر"عشق"نوکر شدند
ز حور و پری و ملک برترند

بالم شکسته بود

بالم شکسته بودوهوایی نداشتم
ازدست روزگار رهایی نداشتم

کلام علی

کلامُ علیٍّ کلامٌ علیٌ

و ما قاله المرتضی ، مرتضی