هر اولی را پایانی است مهم این است که چگونه آغازت را به پایان برسانی اگر با هوالاول و الاخر ،در ظاهر و باطنت همراه باشی امید عاقبت به خیری در تو میباشد اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا بحق محمد و آله الطاهرین
این یک کُشَیکَل میباشد (یعنی مُصغَّر کشکول یا تو بگو همان کشکولک) یکی از سنت های علمای گذشته ما نوشتن کشکول بوده است که شاید معروفترین آن ها کشکول جناب شیخ بهایی علیه الرحمه است در کشکول بیشتر سخنان و نکات زیبایی که از این طرف و آن طرف به دست می آمده نوشته می شده است و کمتر در آن ها نوشته های خود صاحب کشکول وجود دارد در این کشکولک هم سعی بر آن است که نوشته های بنده حتی الامکان وجود نداشته باشد و نوشته های خود را در وبلاگی دیگر بارگذاری خواهم کرد
از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست از شمع رخت محفلش افروختنی نیست گرد آمده از نیستی این مزرعه را برگ ای برق مزن خرمن ما سوختنی نیست در طوف حریمش ز فنا جامه ی احرام کردیم،که این جامه به تن دوختنی نیست یک دانه ی اشک است روان بر رخ زرین سیم و زر ما شد که اندوختنی نیست در مدرسه آموخته ای گر چه بسی علم در میکده علمی است که آموختنی نیست خود را چه فروشی به دگر کس ، به خود ای دل! بفروش ، اگر چند که بفروختنی نیست گویند که در خانه دل هست چراغی افروخته ، که اندر حرم افروختنی نیست