به گِل می‌نشینیم (تمثیلات/4)

ما باید به دریای نور و عنایت و کرامت اهل بیت علیهم السلام بپیوندیم

که اگر نپیوندیم و وصل نشویم و نرسیم سرنوشت ما سرنوشت همان رودهایی است که

به دریا نرسیدند گِل شدند

ما هم اگر به این نازنینان و به آستانه‌ی آن بزرگواران روی پیدا نکنیم به گِل می‌نشینیم

و بهره‌ای از‌ این زندگی و روزگار نمی‌بریم

جرقه های زندگی (تمثیلات/3)

یک روز صبح با صداى استارت ماشینى از خواب بیدار شدم. استارت مداوم بود و جرقه ‏ها زیاد و مایع قابل احتراق؛ اما با این وصف حرکتى نبود و پیشرفتى نبود.

من به یاد جرقه ‏هایى افتادم که در زندگى خودم مدام سر مى ‏کشیدند. و به یاد استعدادهایى افتادم که قابل سوختن بودند. و به یاد رکود و توقفى افتادم که با این همه جرقه و استعداد گریبان‏ گیرم بوده است.

در این فکر رفتم که ببینم نقص از کجاست که شنیدم راننده مى ‏گوید باید هلش داد. هوا برداشته است. و همین جواب من بود.

هنگامى که هواها وجود مرا در بر مى ‏گیرند و دلم را هوا بر مى دارد، دیگر جرقه‏ ها برایم کارى نمى‏ کنند و اگر مى ‏خواهم به راه بیافتم باید هلم بدهند و ضربه ‏ام بزنند و راهم بیندازند تا آن همه استعداد راکد نماند

مرحوم استاد علی صفایی حائری

مثل نخ ... (تمثیلات/2)

عمر خیلی از ماها مثل یک نخ طولانی است 
که هر چند طول آن زیاد است
ولی وقتی آن را جمع کنند بیشتر از یک قرقره نمیشود

امتحان عابد (تمثیلات/1)

مرحوم شیخ بهایى در کتاب «نان و حلوا» یش مى ‏گوید که:
در کوه‏هاى «جبل عامل» عابدى زندگى مى ‏کرد.
مدت‏ها بر او گذشت.غذایى برایش مى‏ آمد،نانى برایش مى ‏رسید، زندگى‏ اش مى‏ گذشت.
چند روزى امتحانش شروع شد. غذایش نیامد.
روز بعد هم نیامد.دو سه روز گذشت چیزى پیدا نکرد.
از شدت گرسنگى از کوه پایین آمد.
- مى ‏گویند این داستان، تمثیل خود شیخ بهایى است-
مى ‏گویند: پایین آن کوه جبل عامل ... آتش پرستى بود. به او روى آورد. به او نان و امکانى داد.
چند تا نان گرفت و خورد. سگى آن‏جا بود. به او حمله کرد. از ترس سگ، همه ‏ى نان‏ها را داد و سگ بلعید.
باز به او حمله کرد. گفت: من دیگر چیزى ندارم، چه سگ بدى هستى.
گفت: نه، تو بدى. من سال‏هاست این‏جا مانده ‏ام. ماه‏ها مرا فراموش مى ‏کنند، من به سراغ دشمن آن‏ها نمى ‏روم. به تو سه روز نان ندادند با دشمن آن‏ها مى‏ خورى؟!
این‏ها تمثیل است.

افسانه ‏اش عین این حقیقت است که ما به خاطر کم‏ها از خدا مى ‏بُرّیم.

(مرحوم استاد علی صفایی حائری -ع ص-)