کشکولک من

یک نکته از هزاران: نکته نکته هایی از این طرف و آن طرف

یک نکته از هزاران: نکته نکته هایی از این طرف و آن طرف

کشکولک من

هر اولی را پایانی است
مهم این است که چگونه آغازت را به پایان برسانی
اگر با هوالاول و الاخر ،در ظاهر و باطنت همراه باشی
امید عاقبت به خیری در تو میباشد
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
بحق محمد و آله الطاهرین

این یک کُشَیکَل میباشد (یعنی مُصغَّر کشکول یا تو بگو همان کشکولک)
یکی از سنت های علمای گذشته ما نوشتن کشکول بوده است
که شاید معروفترین آن ها کشکول جناب شیخ بهایی علیه الرحمه است
در کشکول بیشتر سخنان و نکات زیبایی که از این طرف و آن طرف به دست می آمده نوشته می شده است
و کمتر در آن ها نوشته های خود صاحب کشکول وجود دارد
در این کشکولک هم سعی بر آن است که نوشته های بنده حتی الامکان وجود نداشته باشد
و نوشته های خود را در وبلاگی دیگر بارگذاری خواهم کرد

قدم به قدم به مرگ نزدیک می شوم

و از این نزدیک شدن احساس خوشحالی می کنم

نمی دانم چه زمانی وعده دیدار فرا می رسد

ولی برای آن لحظه روزها را می شمارم

و مشتاق چشیدن مرگ هستم

مرگ اگر مرد است گو نزد من آی

تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ

من از او عمری ستانم جاودان

او زمن دلقی ستاند رنگ رنگ

خوشه چین

قال مولانا امیرالمؤمنین علیه السلام:

لا ترغبن فیمن زهد عنک

به کسی که از تو رو گردان است رغبت نداشته باش


نهج البلاغه
خوشه چین

الان در خونه یکی از اقوام دارم این مطلب را مینویسم

الان تلویزیون روشن بود و داشتن شبکه نسیم را می دیدند و برنامه خندوانه

خدا را شکر کردم که ما تقریبا تلویزیون نداریم

میگیم چرا مردم دل هاشون سنگ شده

در حالی که توجه نداریم که

قهقه و خنده زیاد و بی جا موجب قساوت قلب میشه

خوشه چین

امام سجاد علیه السلام در دعای وداع با ماه مبارک رمضان فرمود:

«ثم قد فارقنا عند تمام وقته وانقطاع مدّته ووفاء عهده [عدوه] ونحن مُودّعوه».

این ماه بعد از آنکه پایانش فرا رسید، از ما مفارقت و هجرت کرد و ما را تنها گذاشت. و ما هم اکنون با ماه خدا وداع می‌کنیم. «وداعَ مَن عزّ فراقه علینا» چه وداعی؟ وداع تشریفاتی؟ نه؛ وداع با دوست عزیزی که مفارقتش برای ما توانفرساست؛ آن کس که اهل معنا بود خیرش در این ماه بیشتر شد و آن کس که گرفتار گناه بود از گناهش کاسته شد. ما کسی را وداع می‌کنیم که رفتنش برای ما بسیار گران و سخت است و ما را غمگین می‌کند، ماهی که شب و روزش رحمت بود.

منبع:کتاب حکمت عبادات

خوشه چین

چقدر این شعر با این ساعات آخر ماه مبارک تناسب داره:


ای ساربان آهسته ران کآرام جانم میرود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم میرود

خوشه چین

برای امام رضا علیه السلام

تویی بهانه ام اما بهانه ای که ندارم
گذاشتم سر خود را به شانه ای که ندارم

تمام عمر کشاندی مرا به سوی نگاهت
تمام عمر به سوی نشانه ای که ندارم

چگونه حرف دلم را به چشم هات بگویم
قصیده ای که نگفتم، ترانه ای که ندارم

مرا رها کن و بگذار در قفس بنشینم
که دلخوشم به همین آب و دانه ای که ندارم


(البته نمیدونم شعر از کیه)


خوشه چین

عمر خیلی از ماها مثل یک نخ طولانی است 
که هر چند طول آن زیاد است
ولی وقتی آن را جمع کنند بیشتر از یک قرقره نمیشود

خوشه چین

الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه

خوشه چین