السلام علیک ایها الامام الرئوف
فرق مسائل مادی با مسائل معنوی در ملموس بودن و نبودنشان است.
مسائل معنوی از سنخ عالم غیب هستند و لذا اکثر انسانها از آنها غافلند.
درد جسمی به راحتی فهمیده میشود ولی امراض و دردهای روحی و معنوی برای اکثر ما انسانها ناپیدا هستند.
احتیاج ما به اهلبیت علیهمالسلام مثل احتیاج ما به نفس کشیدن است . یعنی حیات ما وابسته به ارتباط با آنهاست هرچند چون از سنخ غیب می باشد برای ما ملموس نیست بخاطر همین هم گاهی احساس بینیازی میکنیم و حتی ممکن است این احتیاج را انکار کنیم ولی این انکار مثل این است که کسی نخواهد نفس بکشد.
احتیاج ما به هوا و آب و غذا و .... همه تا لحظه مرگ است ولی احتیاج ما به اهلبیت علیهمالسلام احتیاجی ابدی است که تازه از لحظه مرگ برای عموم مردم آشکار میشود :
فَبَصَرُکَ الیَومَ حدیدٌ
هر لحظه باید احتیاح خود را به اهلبیت علیهمالسلام احساس کنیم و آنرا باور کنیم
آقاجان !
مباد آنکه دمی بی تو بگذرد عمرم
مباد آن که دمی از تو دم نزنم
مباد آنکه به غیر تو رو بزنم