کشکولک من

یک نکته از هزاران: نکته نکته هایی از این طرف و آن طرف

یک نکته از هزاران: نکته نکته هایی از این طرف و آن طرف

کشکولک من

هر اولی را پایانی است
مهم این است که چگونه آغازت را به پایان برسانی
اگر با هوالاول و الاخر ،در ظاهر و باطنت همراه باشی
امید عاقبت به خیری در تو میباشد
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
بحق محمد و آله الطاهرین

این یک کُشَیکَل میباشد (یعنی مُصغَّر کشکول یا تو بگو همان کشکولک)
یکی از سنت های علمای گذشته ما نوشتن کشکول بوده است
که شاید معروفترین آن ها کشکول جناب شیخ بهایی علیه الرحمه است
در کشکول بیشتر سخنان و نکات زیبایی که از این طرف و آن طرف به دست می آمده نوشته می شده است
و کمتر در آن ها نوشته های خود صاحب کشکول وجود دارد
در این کشکولک هم سعی بر آن است که نوشته های بنده حتی الامکان وجود نداشته باشد
و نوشته های خود را در وبلاگی دیگر بارگذاری خواهم کرد

۱۱۰ مطلب با موضوع «حرفهای اصلی» ثبت شده است

عمر خیلی از ماها مثل یک نخ طولانی است 
که هر چند طول آن زیاد است
ولی وقتی آن را جمع کنند بیشتر از یک قرقره نمیشود

خوشه چین

آدمی نه چنان است که هر چه بشنود "بداند"
و نه چنان است که هرچه بداند در آن "مقام" باشد
زیرا که از شنودن تا دانستن راه بسیار است
و از دانستن تا به عمل آوردن عقبات بی شمار

کشف الحقایق/65
خوشه چین

حضرت امام خامنه ای دام ظله العالی:

ماه رمضان در هر سال، قطعه‌ای از بهشت است که

خدا در جهنّم سوزان دنیای مادّی ما آن را وارد میکند

و به ما فرصت میدهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه، وارد بهشت کنیم.

بعضی همان سی روز را وارد بهشت میشوند. بعضی به برکت آن سی روز، همه سال را و بعضی همه عمر را.

بعضی هم از کنار آن، غافل عبور می کنند که مایه تأسّف و خسران است.

حالا برای خودشان که هیچ، هر کس که ببیند این موجود انسانی، با این همه استعداد و توانایىِ عروج و تکامل، از چنین سفره با عظمتی استفاده نکند، حق دارد که متأسّف شود.

این، ماه رمضان است.

۱۳۷۲/۱۱/۱۷


خوشه چین

خدایا! ما بندگان ضعیف هستیم، ما بندگانی هستیم که هیچ نداریم، ما هیچیم و هرچه هست تویی.

ما اگر چنانچه خلاف می‌کنیم نادانیم، تو بر ما ببخش.

تو ما را به این ماه مبارک رمضان وارد کن به طوری که با رضای تو وارد بشویم در او.

خدایا! تو ما را لیاقت بده که در این مهمانی که از ما کردی به‌طور شایسته وارد بشویم.


بیانات حضرت امام خمینی رحمه‌الله در دیدار نمایندگان مجلس - ۹ خرداد ۱۳۶۳

خوشه چین

آیت الله جوادی آملی:

انسان آن قدرت را دارد که گذشته از اینکه خود را نورانی کند زمان و زمین خود را هم نورانی کند، این‌طور نیست که انسان تابع زمان خود باشد یا تابع سرزمین خود باشد. افراد عادی در هر زمینی که زندگی می‌کنند، زمینی فکر می‌کنند و تابع سنّت آن سرزمین‌ هستند یا در هر عصر و زمانی که به سر می‌برند در رَهن همان زمان میباشند؛ امّا افراد میانی و برجسته می‌توانند آن زمین خودشان، چه خانه‌, محلّه‌، روستا و شهرشان و چه کشور و قارّه‌شان را نورانی کنند، این سرزمین را انسان می‌تواند نورانی کند و اگر در یک زمان و عصری به سر می‌برد، افراد عادی تابع سنّت آن عصر میباشند، ولی مردان میانی ـ چه رسد به مردان اوحدی ـ اینها می‌توانند عصر خودشان را نورانی کنند. بیانی از وجود نورانی پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیّة و الثناء) رسیده است که فرمود شما بکوشید خانه‌ و آن محلّی که زندگی می‌کنید را نورانی کنید: «نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآن‏». به این فکر نباشید که خانه آن مکان و آن زمین شما را روشن کند، شما آن زمین را روشن کنید. زمین در برابر انسان اصل نیست، زمان در برابر انسان اصل نیست؛ این متمکّن است که مکان را شرف می‌دهد و این متزمّن است که آن زمان را حیثیت می‌بخشد. فرمود شما می‌توانید خانه‌ خود را روشن کنید

خوشه چین

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی:

سلاح انسان همانطور که در دعای کمیل آمده است بکاء و گریه است:«و سلاحه البکاء»
اگر این سلاح را از دست داد دیگر سوء عاقبت در انتظار اوست اما اگر از دست نداد می‌ تواند امیدوار باشد.

این ناله و گریه بهترین سرمایه انسان در برابر خداوند است.

با دعا خیلی از مسائل حل می ‌شود، همانطور که بسیاری از امراض جسمی و فلج جسمی حل می‌شود؛ امراض مربوط به عقل و عقل عملی و فلج عقل عملی نیز حل می‌ شود.

بسیار از فضیل‌های دزد بودند که با دعا و سلاح گریه مرض‌های عقل عملی ‌شان حل شد.
مگر نبودند بسیاری از بت پرستان که در صدر اسلام به اباذر و مقداد تبدیل شدند؟! به هر حال این‌ها سابقه بت پرستی داشتند.
پس می ‌شود به واسطه راهنمایی انبیاء، انسان‌های بت پرست به بالاترین درجات برسند.

 گریه، ناله و دعا سهم اساسی در این تغییر و شفای عقل عملی دارد.

درس تفسیر سورۀ زمر04/09/93

خوشه چین

فیلسوف بزرگ جناب ملاصدرای شیرازی می فرمود:

چون یک قسمت از گناهان نتیجه پرخوری و شکم پر است ، باید در صرف غذا امساک کرد.

لذا در پرهیز از خوردن غذای زیاد سرمشق دیگران بود و در یک شبانه روز یک وعده غذا می خورد و همواره این شعر سعدی را زمزمه می کرد:

اندرون از طعام خالی دار

تا در آن نور معرفت بینی

.............................

سیمای فرزانگان/453

خوشه چین

بسم الله الرحمن الرحیم

اما بعد:

آدمی آن جاست که همت اوست

جنگ ملاصدرا صفحه288


خوشه چین