این
اخلاص و تداوم کار، خیلی ارزش دارد.
ببینید، در این کارهای معنوی و توسلات و دعا و ذکر و اینها هم روایت داریم که کار را تداوم بدهید. «در روایت دارد که حداقل مدتی که شما یک عملی را انجام می‌دهید، یک سال باشد».(۱)
فرض بفرمایید شما بنا می گذارید یک نمازی را که مستحب است، هر شب یا در شب معین خودش در هفته، بخوانید. می‌گویند حداقل یک سال این را ادامه دهید، هرچند بهتر این است که انسان تا آخر عمر ادامه بدهد. یعنی تداوم، یک عنصر جدیدی است غیر از خودِ اصلِ شروعِ عمل.
«فلذلک فادع و استقم کما امرت».(۲)
استقامت، یعنی همین کار را در همان خط و جهت درست دنبال کردن.الحمدلله شما استقامت کردید.
---------------------------------
1) الکافی ج2 ص82 :
إِذَا
کَانَ الرَّجُلُ عَلَى عَمَلٍ فَلْیَدُمْ عَلَیْهِ سَنَةً ثُمَّ
یَتَحَوَّلُ عَنْهُ إِنْ شَاءَ إِلَى غَیْرِهِ وَ ذَلِکَ أَنَّ لَیْلَةَ
الْقَدْرِ یَکُونُ فِیهَا فِی عَامِهِ ذَلِکَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ
یَکُونَ .
ترجمه:
حلبى
گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: هر گاه بنده مشغول کارى هست یک سال
آن را ادامه دهد و بعد اگر خواست به عمل دیگرى روى بیاورد، زیرا شب قدر در
یک سال یک بار مىآید و او در شب قدر آن عمل را درک کند.
2) سوره شوری آیه15
