یکى از مشایخ ما اصرار مى فرمود: اگر مى خواهید بصیرت پیدا کنید و چشم دلتان باز شود در محضر قرآن باشید.
درس و بحث نیز مغتنم است، زیرا همه این علوم، شعبه ها و جدول هایى اند که به کتاب الله پیوند دارند، ولى این طور نباشد که اینها رهزن باشند و ما را از حریم قرآن دور کنند، به طورى که صبح که از خواب برخاستیم به فلان درس و مباحثه و یا تألیف کتاب و مقاله برویم و بعد ببینیم که شب و روز بر ما مى گذرد و در محضر إله و کتاب الله نبودیم و همه گونه درس ها را داشتیم ولى درس اصلى را که قرآن بود فراموش کردیم.
پس درس و بحث باشد ولى در محضر قرآن بودن اصل باشد که قرآن به انسان دید و روشنایى و صفا و نور و توحد مى دهد. روایات نیز همانند قرآن این چنین اند.
علامه حسن حسن زاده آملی-دروس شرح فصوص الحکم قیصری صفحه 115
خانم خونه
