دعایی برای بیداری سحر

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَنْتَبِهَ بِاللَّیْلِ فَلْیَقُلْ عِنْدَ النَّوْمِ :

اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَکَ وَ لَا تُؤْمِنِّی مَکْرَکَ وَ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْغَافِلِینَ وَ أَنْبِهْنِی لِأَحِبِ‏ السَّاعَاتِ‏ إِلَیْکَ أَدْعُوکَ فِیهَا فَتَسْتَجِیبَ لِی وَ أَسْأَلُکَ فَتُعْطِیَنِی وَ أَسْتَغْفِرُکَ فَتَغْفِرَ لِی إِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

قَالَ ثُمَّ یَبْعَثُ اللَّهُ تَعَالَى إِلَیْهِ مَلَکَیْنِ یُنَبِّهَانِهِ فَإِنِ انْتَبَهَ وَ إِلَّا أَمَرَ أَنْ یَسْتَغْفِرَا لَهُ فَإِنْ مَاتَ فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ مَاتَ شَهِیداً وَ إِنِ انْتَبَهَ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ تَعَالَى شَیْئاً فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ إِلَّا أَعْطَاهُ.

 در روایتى پیرامون بیدار شدن براى خصوص دعا و استغفار، آمده است که حضرت ابى الحسن اوّل امام کاظم علیه السّلام فرمود: «هر کس خواست شب بیدار شود، هنگام خوابیدن بگوید:

- خداوندا، یادت را فراموشم منما، و از مکر و فریبت ایمن مگردان، و از غافلان قرارم مده، و در محبوبترین لحظات در نزد خود بیدارم بفرما، تا اینکه تو را بخوانم و دعایم را اجابت نمایى، و درخواست کنم و عطا فرمایى، و از تو طلب آمرزش نمایم و بیامرزى‏ام، که گناهان را جز تو نمى‏ آمرزد. اى مهربانترین مهربانها.

حضرت فرمود: «خداوند متعال دو فرشته را بر او مى‏گمارد تا او را بیدار نمایند، اگر بیدار شد که شد، و گر نه خداوند به آنان دستور مى‏دهد که براى او استغفار نمایند. و اگر در آن شب مرد، در حال شهادت جان مى‏سپارد، و اگر بیدار شد، هر چه در آن وقت [یا: در آن جا] از خداوند متعال بخواهد به او عطا مى‏فرماید.»[1]

 

 

---

[1] فلاح السائل و نجاح المسائل ؛ ص287